Omuz omuza Dağlar.

             Dertleşmektir bazen Dağlar. Sırt sırta, omuz omuza uzaklara dalıp gitmektir. Hayallerin en derini, sohbetlerin en güzeli ordadır, kendi evinizde! Doğada.  

            

             Kelimeleriniz teker teker dökülür dudaklarınızdan hiçbir ses çıkmadan. O sizi anlar siz onu. Bazen avazınız çıktığı kadar bağırır, bazen kahkahalar atarsınız, usulca sessizce ağlarsınızda o sizin saçlarınızı okşar.

           

              Zor iştir dağlarla konuşabilmek, her ruh beceremez bunu. Fedakar olacaksın ki o sana kucak açsın. Bazen sırtını dönersin dağlara, kah gök yüzünü izlersin, bazense yüzünü döner, karlı zirveleri izlersin. Rüzgarlar çarpar yüzüne tenine, hislerin kendine gelir, kendini hissedersin. Orda hayat seninledir. Geçmiş, gelecek o hayallerin içinde gizlidir. Gerçekçidir bazen sert çıkabilir dağlar, seni zorlar. Amma pes edene göre değildir dağlar. 

              Dostluk paylaşım vardır koynunda. Omuz omuza, Sırt sırta.

Dağlarla kalın.

V.Ender ÖZCAN