Dertleşmektir bazen Dağlar. Sırt sırta, omuz omuza uzaklara
dalıp gitmektir. Hayallerin en derini, sohbetlerin en güzeli ordadır, kendi
evinizde! Doğada.
Kelimeleriniz
teker teker dökülür dudaklarınızdan hiçbir ses çıkmadan. O sizi anlar siz onu.
Bazen avazınız çıktığı kadar bağırır, bazen kahkahalar atarsınız, usulca
sessizce ağlarsınızda o sizin saçlarınızı okşar.
Zor
iştir dağlarla konuşabilmek, her ruh beceremez bunu. Fedakar olacaksın ki o
sana kucak açsın. Bazen sırtını dönersin dağlara, kah gök yüzünü izlersin,
bazense yüzünü döner, karlı zirveleri izlersin. Rüzgarlar çarpar yüzüne tenine,
hislerin kendine gelir, kendini hissedersin. Orda hayat seninledir. Geçmiş, gelecek
o hayallerin içinde gizlidir. Gerçekçidir bazen sert çıkabilir dağlar, seni
zorlar. Amma pes edene göre değildir dağlar.
Dostluk paylaşım vardır koynunda.
Omuz omuza, Sırt sırta.
Dağlarla kalın.
V.Ender ÖZCAN
